Boekhandel Plukker, Libris-boekhandel in Schagen en online webshop.

De kaart van Europa stond centraal in de 20e eeuw: tijdens de lange Europese oorlog, die duurde van 1914 tot 1989, en de nasleep daarvan, was Europa bepalend voor de wereldgeschiedenis. Zeker, ook elders deden zich belangrijke ontwikkelingen en gebeurtenissen voor. Maar de mondiale verhoudingen, van het einde van het kolonialisme tot de bipolaire strijd tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, hadden alles met Europa te maken.

Dit zal echter fundamenteel veranderen in de komende decennia. In Moesson toont Robert D. Kaplan overtuigend aan hoe cruciaal de Indische Oceaan zal zijn voor de wereldmachten van de 21e eeuw. Net als de moesson zelf, een klimatologisch verschijnsel dat zowel funest als onontbeerlijk kan zijn voor welvaart en groei, zal de opkomst van de omringende landen (waaronder India, Pakistan, China, Indonesië, Birma, Oman, Sri Lanka, Bangladesh en Tanzania) een verandering in het globale machtsevenwicht veroorzaken dat niet kan worden genegeerd. De Indische Oceaan zal de spil worden in de wereldwijde politiek. Hier zal de strijd om democratie, onafhankelijkheid van energiebronnen en religieuze vrijheid worden gewonnen of verloren en hier zal de buitenlandse politiek van de westerse landen zich op moeten concentreren om hun mondiale dominantie te behouden.

Kaplan biedt een tot nadenken stemmende ontdekkingstocht van dit strategische en demografische brandpunt en een diepgaande blik op de onderwerpen die het belangrijkste zijn voor de westerse belangen. Het onthult de effecten van explosieve bevolkingsgroei, klimaatsverandering en extremistische politieke regeringen op deze onstabiele regio – en hoe dit onze eigen belangen beïnvloedt. Moesson is een groots, indrukwekkend boek over een gebied in de wereld waarvan westerlingen het zich niet langer kunnen veroorloven om het links te laten liggen.

Robert D. Kaplan is een van de bekendste en meest invloedrijke Amerikaanse journalisten van deze tijd: hij heeft voor meerdere presidenten al als raadgever gefunctioneerd. Kaplan is verder correspondent van The Atlantic Monthly en senior fellow van de New America Foundation.

Als een klein hondje op een regenachtige dag een paraplu vindt, steekt er een windvlaag op. De paraplu en het hondje worden meegevoerd tot ver boven de wolken. Het begin van een wonderbaarlijke reis om de wereld vol avonturen.

De Schuberts overtreffen zichzelf met dit avontuurlijke, kleurrijke prentenboek vol onverwachte details. De paraplu is een verrassend, nieuw, tekstloos prentenboek – en een reis om keer op keer te maken.

Het rijk van Fantasia verkeert opnieuw in gevaar: de vulkaan De Vuurspuwer lijkt uit zijn slaap te zijn ontwaakt en Gaja, de fee van de Aarde en de zus van Florina, is ontvoerd…maar door wie?
Zo begint een nieuw, muizenissig spannend avontuur, waarin Geronimo samen met zijn vrienden van de Fantasia Club op reis gaat, dwars door nieuwe rijken boordevol duistere gevaren.
Zal het de vriendengroep lukken om de oorzaak van de aardbevingen te vinden en Gaja te bevrijden.
Kom mee naar Fantasia en ondek het zelf!

Jo Nesbø is de succesvolste thrillerauteur van Noorwegen, met een hele rits prijzen in zijn trofeekastje. Hij is ook voormalig profvoetballer, beurshandelaar, muzikant, componist en wereldreiziger.

Nesbø’s werk, waaronder Dodelijk patroon, De verlosser en De roodborst, wordt in meer dan twintig talen uitgegeven.
Voor Headhunters, zijn meest recente thriller, was hij op bezoek in Nederland tijdens de Maand van het Spannende Boek, met de Scandinavische thriller als centraal thema.

© NU.nl/Anne Jongeling
*Dat glas op je website, is dat whisky of ice tea?*
“Whisky natuurlijk. Ice tea… pfff…”

*In Nederland speelt nog steeds discussie of het thrillergenre literair kan zijn of niet. Hoe zit dat in Noorwegen?*
“De thrillers van Sjöwall en Wahlöö waren in Scandinavië al decennia lang vanuit de kiosken in de literaire boekwinkels beland, dus bij ons is het geen punt van discussie of het genre literair kan zijn of niet.
Veel beginnende auteurs schrijven juist detectiveromans als debuut. Met wisselend succes natuurlijk, maar misdaad is bij ons dus wel een gevestigd literair genre.”

*De hoofdpersoon uit Headhunters is geen morele man. Zijn dat lastige personages om je lezerspubliek mee te overtuigen?*
“Roger (leading man uit Headhunters, red.) windt er geen doekjes om dat hij morele grenzen overschrijdt – zijn karakter wordt al helemaal in het begin neergezet. Niettemin doet hij dat uit liefde voor zijn vrouw, en zozeer niet uit gebrek aan ethiek.
Later gebieden de omstandigheden hem om meer grenzen te overschrijden, maar die knagen aan zijn geweten. Headhunters staat vol met dat soort gewetenskwesties, hetgeen een onderwerp is wat me al erg lang bezighoudt. Daarom verbaasde het me ook niet dat het schrijven van dit boek me zo makkelijk afging.”

*In de westerse literatuur was vroeger de hoofdpersoon vrijwel altijd een duidelijk afgebakend moreel kompas, tegenwoordig zijn daar meer grijstinten in. Hoe zou dat komen? *
“Ik denk omdat we eerlijker durven te zijn over onze tekortkomingen, en dat onze tekortkomingen ook meer worden geaccepteerd – mits we er iets goeds mee doen, natuurlijk. De mens is niet onfeilbaar.
Je bent niet alleen goed of alleen slecht. In hoeverre je als goed mens wilt gedragen, houdt verband met de manier waarop je je plek in de roedel wilt bepalen. Zo’n roedel is een smeedwerk van sociale cohesie, en hoe minder sociaal je bent, hoe verder je in de periferie van dat smeedwerk belandt.
Dat kun je wel compenseren met een heleboel aards bezit om jezelf mee te ‘troosten’, maar je maakt mij niet wijs dat zo’n perifere positie uiteindelijk heel bevredigend werkt.”

*Er zitten twists en personages in Headhunters waar de Coen Brothers van zouden kwijlen. Nu de filmrechten zijn verkocht, zit je de regisseur op zijn nek om dat soort juwelen in de filmversie te handhaven?*
“Ik laat het alleen verfilmen om na afloop van de voorstelling tegen de pers te kunnen zeggen “Wat een shitfilm!” Haha, nee, liever niet. De opbrengsten ervan gaan naar een Indiaas weeshuis dus natuurlijk hoop ik dat er zoveel mogelijk mensen naar gaan kijken.”

*Je hebt Batman ooit een wraakzuchtige psychopaat genoemd – hoe zat dat?*
“Ik denk dat wanneer een volwassen vent zich verkleedt als een vleermuis met als enig obsessief doel om op eigen houtje misdadigers om te leggen, hij flink van Lotje getikt moet zijn. Hoe realistisch is dat, zeg nou zelf?
Niettemin, ik heb een tijd in de aandelenhandel gezeten en daar een man leren kennen naar wie ik ‘mijn Roger’ in Headhunters heb gemodelleerd. Ik zweer je dat ik deze kerel voor het boek enorm heb moeten afzwakken, anders zou hij als romanfiguur totaal niet geloofwaardig zijn. Hoe ironisch is dat?”

Ik keek hoe zijn lichaam veranderde. Hij dook in elkaar op het dak en greep met één hand de rand vast. Alle vreemde vriendelijkheid verdween en hij werd een jager. Dat herkende ik en ik voelde me er prettig bij, want dit begreep ik.

Ik schakelde mijn hersenen uit. Tijd om te jagen. Ik haalde diep adem en snoof de geur op van het bloed in de mensen beneden.

Nu was het te laat om nog van gedachten te veranderen.

Dit is het meeslepende verhaal van Bree Tanner, een jonge vampier die geïntroduceerd werd in Eclips. Stephanie Meyer heeft opnieuw ene onweerstaanbare mix van gevaar, mysterie en romantiek gecreëerd.
Fans van de Twilight Saga maken kennis met de duistere kant van de wereld van jonge vampiers en het nieuwelingenleger waar Bree Tanner deel van uitmaakt.

‘Vrijheid krijg je niet voor niets, die moet je bevechten.’

Het eiland onder de zee is het verhaal van Zarité, een Caribische vrouw in de achttiende eeuw, die op haar negende als slavin wordt verkocht aan de Fransman Toulouse Valmorain, de eigenaar van een van de grootste suikerplantages op Haïti. Ze werkt voor zijn zenuwzieke echtgenote, verzorgt zijn zoontje en wordt zijn concubine. Algauw verwekt Valmorain een kind bij haar.
Als de slaven in opstand komen tegen hun onderdrukkers, vlucht Zarité met haar gezin naar het levendige Havana, om zich vervolgens in het opbloeiende New Orleans te vestigen. Daar zal Zarité de liefde vinden en de weg vrijmaken voor het geluk waarnaar ze zo lang heeft verlangd.

‘Mensen zijn complex en gecompliceerd, ze geven zelden alle aspecten van hun persoonlijkheid prijs. In verhalen moeten de personages ook op die manier in elkaar zitten. Ik laat hen in mijn boeken hun eigen leven leiden. Vaak heb ik het gevoel dat ik ze niet onder controle heb. Het verhaal gaat dan in een onverwachte richting en het is mijn taak om dat op te schrijven, niet om het terug te dwingen in de ideeën die ik van tevoren had.’ – Isabel Allende

Zuid Limburg, 1938. Fings droom is zojuist in duigen gevallen. In plaats van dat ze mag doorleren voor onderwijzeres, moet ze gaan werken bij de Sigarenkeizer. Het werk stelt niet veel voor: ze wordt oppas van Liesl, het eigenaardige nichtje van de vrouw van haar baas. Maar dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en Liesl blijkt in groot gevaar. De enige die haar kan helpen is Fing. Als het noodlot onafwendbaar lijkt, krijgt Fing op wonderbaarlijke wijze hulp. Niet van mensen maar van een mijnpaard genaamd Heivisj en een stokoude linde. Maar zal de redding op tijd zijn?

De Belgische krant De Standaard vroeg acht recensenten, columnisten en schrijvers naar de aanraders om mee te nemen op vakantie. Zowel redacteur Veerle van den Bosch als UA-docente Vanessa Joosten zetten De hemel van Heivisj van Benny Lindelauf op één.