Boekhandel Plukker, Libris-boekhandel in Schagen en online webshop.

Op haar dertigste heeft Elizabeth alles wat een moderne vrouw zich maar kan wensen: een echtgenoot, een huis en een succesvolle carrière. Maar in plaats van gelukkig te zijn wordt ze overspoeld door paniek, verdriet en verwarring. Twee jaar later, na een bittere echtscheiding en een hevige depressie, besluit Elizabeth een radicale stap te nemen: ze gaat een jaar lang alleen op reis. Op haar zoektocht naar evenwicht en geluk doet ze drie landen aan. In Italië leert ze la dolce vita kennen, in India verdiept ze zich in meditatie en schrobt ze tempelvloeren, en in Indonesië ontdekt ze de balans tussen ernst en lichtvoetigheid en ontmoet ze haar grote liefde.

In het Mississippi van de jaren 60 wordt aan zwarte vrouwen wel de opvoeding van blanke kinderen toevertrouwd, maar niet het poetsen van het tafelzilver. Drie vrouwen zijn het allesbepalende racisme meer dan zat en besluiten dat de verschillen tussen hen minder belangrijk zijn dan de overeenkomsten.

Het is 1962 en de 23-jarige Eugenia, door iedereen Skeeter genoemd, besluit een carrière als schrijfster na te jagen. Naar een onderwerp hoeft ze niet ver te zoeken, als op een dag haar vriendin Hilly vertelt over haar missie in alle huizen van blanke gezinnen een apart toilet te installeren voor de zwarte hulp. Hoe meer Hilly gebrand is op deze vorm van segregatie, hoe meer Skeeter twijfelt aan de ‘gewone’ manier van doen. Ze begint de verhalen te verzamelen van zwarte vrouwen die als hulp in de huishouding werken.
De eerste die haar verhaal aan Skeeter durft te vertellen is Aibileen. Ze heeft als hulp al zeventien blanke kinderen opgevoed, maar als haar eigen zoon Treelore verongelukt op zijn werk, kijken de blanke bazen de andere kant uit. Aibileen haalt ook haar vriendin Minny over om Skeeter in vertrouwen te nemen. Minny is al vaker ontslagen dan ze kan tellen, omdat ze haar werkgevers altijd van repliek dient.
Het boek dat de drie vrouwen schrijven wordt een ontroerend relaas, met schokkende maar ook warme verhalen, met scherpte, humor en hoop. Hoop voor de zwarte gemeenschap, maar ook hoop voor Skeeter, Aibileen en Minny dat hun dromen niet zo onbereikbaar zijn als ze vreesden.

Kathryn Stockett groeide op in Jackson, Mississippi. Ze studeerde Engels aan de Universiteit van Alabama en verhuisde naar New York waar ze werkte in de tijdschriftenmarketing. Dit is haar eerste roman.

Vriendschap, liefde voor een taal en een land, een verstikkend vissersdorp in Zuid-Afrika en het redden van een verslaafde jongen

TIKKOP is een roman over verraad, maar ook over vriendschap en liefde voor een taal en een land. Het vertelt de geschiedenis van twee blanke mannen – de Nederlander Mulder en de Zuid-Afrikaan Donald – die als student betrokken raakten bij het internationale verzet tegen de Apartheid. Na veertig jaar halen ze de banden weer aan en verkennen hun gevoelens van weleer: er is een liefde gedeeld, er zijn vrienden verraden, idealen verloochend. De werkelijkheid van het nieuwe Zuid-Afrika lijkt anders dan de droom van toen.

De in Parijs wonende Mulder vestigt zich een tijd in de Kaap, waar Donald zijn strijd voortzet in een verstikkend vissersdorp. De lokale bevolking voelt zich aan alle kanten verraden: hun visrechten zijn verkwanseld door corrupte leiders, er is geen werk en hun kinderen vluchten in de tik – een goedkope drug.

De twee mannen ontfermen zich over een talentvolle verslaafde die zij een nieuwe toekomst willen bieden – die jongen moet alles goedmaken…

In Dier, bovendier is een hoofdrol weggelegd voor een lipizzanerhengst die ooit optrad in een film met Monique van de Ven. Achter de schermen trainde Frank Westerman dit gracieuze witte dier om te steigeren zodra de actrice hem bij de halster wilde grijpen. ‘Als je een lipizzaner aanraakt,’ kreeg hij te horen, ‘raak je geschiedenis aan.’
Nu, als schrijver-verteller, duikt hij in de historie van dit uitzonderlijke dier. Langs de zuivere bloedlijnen uit het stamboek reconstrueert hij het verhaal van vier generaties ‘paarden des keizers’. Zij doorstaan achtereenvolgens de ondergang van het Habsburgse Rijk, de beide wereldoorlogen en de waanzinnige veredelingsproeven die plaatsvonden onder Hitler, Stalin en Ceausescu. Als de levende kroonjuwelen van het Weense Hof tonen zij hun dressuurkunst tussen de hakenkruisen in de Spaanse Rijschool, ze maken luchtbombardementen mee, een epische vlucht door het Boheemse Woud, deportaties, roof.

Wat begint als een sprookje, mondt uit in een kroniek van raszuiverheid. De lezer wordt dwars door Europa meegevoerd, van keizerlijke maneges en stoeterijen naar de genlaboratoria van nu. Als dierfokkers zo goed genetisch kunnen sleutelen, waarom lopen pogingen tot verbetering van het mensenras dan telkens fout af?

Dier, bovendier is een moderne fabel waarin het reinbloedige paard de mens onontkoombaar op zijn eigen tekort wijst.

Ze werd geboren in Bogotá, en groeide op in Frankrijk. Toen, op haar tweeëndertigste, gaf Ingrid Betancourt haar veilige, comfortabele leven op om terug te keren naar Colombia. In een land dat langzaam werd verwoest door terrorisme, geweld, angst en een alomtegenwoordig gevoel van hopeloosheid, werd zij een politiek leider.

In 2002, toen ze campagne voerde als kandidaat voor de Colombiaanse presidentsverkiezingen, werd ze ontvoerd. Niets had haar kunnen voorbereiden op wat daarna kwam: ze zou de volgende zeseneenhalf jaar diep in de jungle doorbrengen, als gevangene van de farc. Zelfs aan de stilte komt een eind is haar zeer persoonlijke en aangrijpende verslag van die periode.

Een groot deel van haar gevangenschap bracht zij geketend door, dag en nacht, maar ze hield nooit op met dromen over ontsnapping. Een paar keer slaagde ze er ook daadwerkelijk in om weg te komen, maar ze werd altijd gevonden. In haar succesvolste poging wist ze het samen met een medegevangene een week op de vlucht vol te houden, maar toen haar lotgenoot ernstig ziek werd, werden ze opnieuw opgepakt. Later begreep Betancourt dat ze maar een paar kilometer van de vrijheid waren geweest.

De feiten van haar verhaal zijn onthutsend genoeg, maar het is Betancourts ontembare geest die deze zo bijzondere geschiedenis voortstuwt, tot leven brengt, kleur en diepgang verleent. Het feit dat zij het landschap van haar ziel evenveel aandacht schenkt als de gebeurtenissen en de mensen om haar heen, maakt Zelfs aan de stilte komt een eind tot een bespiegeling op de essentie van het leven zelf – angst en vrijheid, hoop en inspiratie. Betancourt beschrijft hoe de routines die ze zichzelf oplegde haar uiteindelijk in staat stelden het ondenkbare te doen: voorbij de ellende van het moment innerlijke rust vinden.

Elk jaar staat Guinness World Records weer boordevol nieuwe en spannende records. De grote uitvouwbladen en de 100% fotografie laten de records op fascinerende wijze tot leven komen. Nieuw in deze editie: eye-popping 3D cinema!

In De schijn-élite van de valse munters zet pvv-Kamerlid Martin Bosma zijn gedachtegoed uiteen, maar werpt hij ook een persoonlijke blik op de jaren van zijn politieke carrière, de jaren waarin Pim Fortuyn en Theo van Gogh werden vermoord en Geert Wilders uitgroeide tot de spraakmakendste politicus van Nederland.
De afgelopen decennia veranderde de samenleving drastisch, met als voornaamste ontwikkeling: de multiculturele samenleving. De bevolking is echter altijd tegenstander geweest van de toestroom. Waarom vond die dan toch plaats?
Als zich zo veel krachten verzamelen die alles op alles zetten om de massa-immigratie steeds maar weer op te voeren, zijn er kennelijk doorslaggevende redenen de stabiliteit van Nederland daaraan op te offeren.
De schijn-élite van de valse munters legt de schuld bij de geest van mei 1968 en de elites die toen een klap van de mallemolen kregen waarvan ze nooit hersteld zijn. De linkse elites zijn net zo blind voor de islam als ze destijds waren voor het communisme.

Over de auteur:

‘Xenofoob’ met ‘racistische uitlatingen’ (Alexander Pechtold)

‘Zaait nervositeit in de Kamer’ (Tweede Kamervoorzitter Gerdi Verbeet)

‘Het politieke genie achter Wilders, zijn fractiegenoot en tekstschrijver’ (Bart Jan Spruyt, Binnenlands Bestuur)

‘De intellectuele kracht achter Wilders’ (Vrij Nederland)

Martin Bosma is Tweede Kamerlid, fractiesecretaris, viervoudig campagneleider van de pvv, en man van het eerste uur van de Groep Wilders.

Dick Swaab werd wereldberoemd met zijn werk over sekseverschillen in de hersenen.
Toen hij ontdekt had waar in het brein homoseksualiteit gelokaliseerd kan worden, werd hij zelfs controversieel met zijn onderzoek, waarvan na afloop alle critici moesten toegeven dat ze fout hadden gezeten.
Want die ontdekking was maar een klein onderdeel van de kern van het onderzoek: het feit dat al in de baarmoeder vrijwel alles al vast staat waarmee we – wat ons brein betreft – de rest van het leven mee te maken zullen krijgen.

Over Dick Swaab:
‘Professor Dick Swaab heeft zich met creativiteit, gedrevenheid en idealisme ingezet voor het hersenonderzoek. Hij heeft zich daarmee buitengewoon verdienstelijk gemaakt voor de bloei van de wetenschappen.’ JURY AKADEMIEPENNING 2008
‘Maar als ik op een gegeven moment zou accepteren dat er sekseverschillen bestaan op zulke fundamentele punten als de samenstelling van de hersenen, dan ben ik uitgepraat als feministe.’ JOKE ’T HART
‘Kwade homo’s zaten aan de verkeerde kant.’ GAY KRANT

Het verhaal van je leven is het verhaal van je brein. Dat begint in de baarmoeder, waar de hersenen gevormd worden op een manier waar je je leven lang niet meer vanaf komt. Dick Swaab volgt in Wij zijn ons brein de mens vanaf de conceptie tot en met de dood. Na een leven lang onderzoek naar de werking van het menselijk brein is Swaab dé autoriteit. Hoe zit dat nou precies met de hersenen van pubers, wat gebeurt er als je verliefd bent, en valt homoseksualiteit te verklaren, en wat gebeurt er wanneer alzheimer toeslaat? De zin en onzin van therapie, antidepressiva en alternatieve geneeswijzen, agressie, moreel gedrag en geloof, meditatie: alles wordt beschreven in Wij zijn ons brein.
Ook schrijft Swaab over wat er mis kan gaan: hersenbeschadiging, ziektes, psychische problemen en bijna-doodervaringen.
Dit is hét boek over het brein: van de basisbegrippen (wat zijn gedachten, hoe maken we beslissingen, hoe kan ons gedrag worden verklaard?) tot en met het meest geavanceerde onderzoek (hoe zijn defecten in de hersenen in de toekomst te repareren en hoe zijn hersenziektes te genezen?). Na lezing van dit boek zul je beter begrijpen waarom je bent wie je bent.

Dick Swaab is hoogleraar neurobiologie aan de Universiteit van Amsterdam en was dertig jaar lang directeur van het Nederland Instituut voor Hersenonderzoek. Hij schrijft voor een breed scala aan kranten en tijdschriften: van Nature tot en met NRC Handelsblad.

In Dier, bovendier is een hoofdrol weggelegd voor een lipizzanerhengst die ooit optrad in een film met Monique van de Ven. Achter de schermen trainde Frank Westerman dit gracieuze witte dier om te steigeren zodra de actrice hem bij de halster wilde grijpen. ‘Als je een lipizzaner aanraakt,’ kreeg hij te horen, ‘raak je geschiedenis aan.’
Nu, als schrijver-verteller, duikt hij in de historie van dit uitzonderlijke dier. Langs de zuivere bloedlijnen uit het stamboek reconstrueert hij het verhaal van vier generaties ‘paarden des keizers’. Zij doorstaan achtereenvolgens de ondergang van het Habsburgse Rijk, de beide wereldoorlogen en de waanzinnige veredelingsproeven die plaatsvonden onder Hitler, Stalin en Ceausescu. Als de levende kroonjuwelen van het Weense Hof tonen zij hun dressuurkunst tussen de hakenkruisen in de Spaanse Rijschool, ze maken luchtbombardementen mee, een epische vlucht door het Boheemse Woud, deportaties, roof.

Wat begint als een sprookje, mondt uit in een kroniek van raszuiverheid. De lezer wordt dwars door Europa meegevoerd, van keizerlijke maneges en stoeterijen naar de genlaboratoria van nu. Als dierfokkers zo goed genetisch kunnen sleutelen, waarom lopen pogingen tot verbetering van het mensenras dan telkens fout af?

Dier, bovendier is een moderne fabel waarin het reinbloedige paard de mens onontkoombaar op zijn eigen tekort wijst.